Na de mislukking van het laatste operettenseizoen in het Scalatheater werd besloten de zaal om te bouwen tot “kinemapaleis voor klankfilm“. In september 1935 werd er de eerste film vertoond. De bedoeling van het bestuur was om de bioscoopvertoningen met een concertgedeelte op te luisteren, “liefst te geven door jazz-orkesten welke door de radio een wereldfaam hebben verworven.” In oktober trad zo het orkest van Paul Godwin op in de Scala.
Vanaf 15 november 1935 was het dan de beurt aan het orkest Felleman. De cellovirtuoos en dirigent Felleman had na zijn periode in het Grand Hotel niet stilgezeten, maar een vaste stek verwierf hij dus pas opnieuw einde 1935. In augustus 1935 had hij zijn nieuw samengesteld orkest in een private auditie voorgesteld aan de pers en talrijke aanwezige impressario’s. De nieuwe vioolsolo was Madeleine Segard. Kennelijk had zijn auditie het gewenste resultaat.